Arachne

---

.

Hoe de weefster spin werd

Het meisje Arachne is beroemd om haar weefkunst.
Het is prachtig wat ze weeft.
Mensen en nimfen bewonderen niet alleen haar weefsels ook haar bezig zien is een feest.

Je zou zeggen: ‘Arachne kreeg les van godin Athene’.
‘Echt niet!’ zegt Arachne, ‘Ik leerde het mezelf.
Ik weef beter dan Athene. Laat ze maar langskomen, dan zul je het zien.’
Iedereen schrikt: ‘Laat Athene jou maar niet horen!’

De machtige godin Athene komt langs. Ze is vermomd als oude vrouw.
De oude vrouw waarschuwt Arachne:
‘Hier op aarde mag je best beroemd zijn om je weefkunst,
maar de goddelijke Athene weeft beter!
Smeek haar om vergiffenis voor je brutale woorden.’
Arachne roept boos: ‘U bent niet wijs.
Ik zeg wat ik vind en ik vind wat is zeg.
Trouwens, waar blijft Athene zelf, durft zijn geen wedstrijd aan?’

‘Zij is er al’, roept Athene en ze doet haar vermomming af.
Arachne schrikt, maar ze laat zich niet kennen: ‘Laten we zien wie de beste is!’
Meteen zetten Athene en Arachne hun weefstoel klaar en gaan ze aan de slag.
Ze werken snel. Hun handen kundig bezig, en die kunst lijkt moeiteloos.

Godin Athene weeft de twaalf belangrijkste goden en godinnen.
Ze weeft wedstrijden tussen goden en mensen, waarbij steeds de mens verliest en voor straf verandert:
in bergen, in een kraanvogel, een ooievaar, een tempeltrap.
Zo waarschuwt ze Arachne voor haar brutaliteit.

Arachne weeft ook de goden.
Prachtig weeft ze hoe goden steeds vermomd vrouwen misleiden en zwanger maken.
Zo toont Arachne de brutale streken van de goden.

Athene is stikjaloers op de weefkunst van Arachne en scheurt haar doek aan stukken.
Ze valt Arachne aan met haar buxushouten naald.
Het wordt Arachne te veel, ze stopt haar leven.

Dan krijgt Athene medelijden. Ze maakt Arachne weer levend:
‘Leef verder. Maar leef wel aan een draad, stom kind!
En spin geen hoop op later, want jouw straf geldt ook als vonnis voor je kinderen en heel je nageslacht.’
Athene besprenkelt Arachne met toverkruidensap.
Arachne verandert in een spin.